Onca ! zamandır , okyanusun derinliğinde kaybolduğumda , elimi uzattığımda bir gemiyle gelen fırtına , ansızın şimşek çakarcasına , hayata döndürdü.
Kaybolan yıllarda , her bir çırpınış , kelebeklerle gelen içimdeki sevinç , bir tutam karabiber , hayatın ortasındada çisil , çisil yağan ! karla kaplıydı.
Yıldızlarla parıltılı bir yaşam , şaşalar , tüm alkışlar , bir aynadan ibaret ! ne zamanki; baktıysam sana aynaya , kaybettiğim seni buldum orada , sonsuzluğa yerini bıraktığımda...
Ay parlar , yüzüme vurunca ışıklar saçılır etrafa , yel değirmenine takılan umut zinciri , içimdeki bitmek bilmeyen sevgi tohumlarını tek , tek işlercesine bağrımda !
Neden , niçin , papatyasız çiçek açmazsa , zambaklar açarken , uçsuz , bucaksız saklıkentde , bir umutla kaybolan düşlerde , yarınlarım ! vardı
Uslan deli gönül , dalgalar kayalara her çarptığında , izlerin ayaklarımda , boylu boyunca uzanan dağlarsa ; kristal vazolarda !
Sivrilen içimdeki kasırga , durulan dere , yanan ateş , alabora olansa ! kıvılcımları şimdi elimi sımsıkı kapatıyorum , oradasın okyanusda !
NOT:HER İNSANIN İÇİNDE , BİR OKYANUS VARDIR , DÜŞLERİNDEKİ OKYANUSU KAYBETMEMEN DİLEĞİYLE & OKYANUSA &
YAZAN:ÖZLEM DEMİRKAYA &*.*&
Perş. Mart 22, 2012 12:12 pm tarafından 
